Pestopizza

Ik maak al jaren mijn eigen pizzas op een kant en klare pizzabodem, omdat ik geen tomaat eet.

Dus dat ging ik vandaag in de low fat fryer uitproberen.

Handig als je veel groenterestjes in huis hebt, maar met een kant en klare voorgesneden zak van de supermarkt kan het ook.

recept voor 1 persoon:

Ingredienten:
pizzabodem
pesto
minimaal 200gr groenten, zoals: ui, prei, bloemkool, kool, spercibonen, paprika, winterwortel
italiaanse kruiden of kruiden naar smaak
olijfolie


bereidingswijze:
Snijd de groente fijn.
Bak ze in de koeken pan met een beetje olie.
Meng de kruiden erdoor.
Verwarm de oven voor volgens voorschrift op de verpakking van de pizzabodems.
Smeer een dikke laag pesto op de bodem.
Spreid de gebakken groenten erop uit.
Evt. nog wat olie erover sprenkelen
Bak de pizza in 15 -20 min. gaar.

Ik heb mijn pizza op het onderste treefje 15 min. Op 180° gebakken.
De rand is mooi knapperig, maar de bodem is in het midden een beetje slap.
Volgende keer toch maar iets langer.

Patat met snackjes

Met zo'n nieuw apparaat begin je natuurlijk eenvoudig.

Dus vandaag was het tijd voor patat met minisnacks van de Lidl.

Weer volgde ik de aanwijzingen van Pinterest.
10 min. op 200°, ingevet en halfverwege keren voor de snackjes.
15 min. op 200°, ingevet en halverwege de patat schudden.

De snackjes heb ik na 5 min. gekeerd en weer ingevet.
Maar ik vergat de tijd en de andere kant kreeg dus 10 min.
En dat bleek niet eens zo'n gek idee.
De kipdingetjes waren perfect.
De fricandelletjes en bitterballen blijven bleek, maar smaken prima.
De nassiballetjes waren wel een beetje gebarsten.

De patat onderin was echter na 15 min. nog lang niet gaar.

Dus zette ik het mandje nog 5 min. bovenin.

Toen waren ze wel gaar en hier en daar een beetje bruin, maar ze mogen van mij de volgende keer nog wat langer.

Ik kon ze ook niet halfverwege opschudden omdat de snackjes er nog boven zaten.

En hete mandjes en rekjes eruithalen en verwisselen gaat wat lastig in mijn kleine keukentje.

Want waar laat je die gloeiend hete dingen zo gauw?

Conclusie: het smaakt uitstekend, misschien zelfs wel lekkerder dan uit de vetpan.
Maar ik zou voor de snackjes een kwartier nemen en voor de patat meer dan 20 min.

-------------------------------

Aanvulling:

Snackjes onderin is geen goed idee, ze ontdooien, maar bruinen niet.
Het wordt slappe hap.

Het sprayen is onhandig.
Er worden wel kant en klare oliespraybussen verkocht, maar die zijn erg duur.
Het beste resultaat krijg ik met een siliconen kwastje.
Dan worden zelfs de bitterballen enigszins bruin.

Beste resultaat tot nu toe:
Invetten
15 min. 200° aan de ene kant.
Patat opschudden.
Snackjes keren en invetten.
10 min. 200°
Snackjes verwijderen
Patat nog 5 min. op het bovenste rekje.

----------
Aanvulling 2
Patat alleen, op het bovenste rekje is in 15 min. klaar.

diepvriesloempias

 Op pinterest las ik dat je loempias van de Jumbo 18 minuten op 200° moet bakken.

Dus ik heb maar aangenomen dat voor de Lidl loempias hetzelfde geldt.

Ik gokte op het hoge rooster en heb wat olie opgespoten met het bijgeleverde spuitflesje.
Dat zou de olie moeten verstuiven, maar het geeft een dunne harde straal.
Dat verdeeld niet erg best.

Op de plekken waar olie zat is het net ff te zwart geworden, maar ook weer niet heel dramatisch.
Volgende keer op een laag rooster en zonder olie proberen.

De loempias zijn wel door en door warm en gaar.

In mijn snackoventje heb ik toch vaak nog slappe delen korst en vaak loopt het water er nog uit.

Kortom: een geslaagde eerste poging.

----------

Een maandje later tweede poging.

Ditmaal die van de Jumbo.

22 min op 250° staat er op de verpakking.

Dus ik begon met 2x 10 min. 

Maar kant 1, die natuurlijk nog erg bevroren was, had echt nog een paar minuten extra nodig, dus heb ik ze nog een keer gedraaid.

Dit alles zonder olie en op het onderste rooster.

Et voila lekker knapperig korstje

Low fat fryer

Jaren geleden kwam ik hem al tegen in de tijd dat Air Fryers nog geen hype waren.
Toen werd ie gepromoot onder de naam hete lucht oven.
Een beetje raar uit ziend apparaat dat veel plaats in neemt.

Maar het onsmakelijke aanzicht van mijn niet schoon te krijgen frietpan.
En de steeds kortere tijd die het frituurvet meegaat, gingen me steeds meer tegen staan.

De prijzen van de meeste Air Fryers trouwens ook.
Dat haal je er in een eenpersoonshuishoudentje niet uit.

De low fat fryer, die precies hetzelfde kan en doet als die sjieke nieuwkomers, kost met zijn aubollige uiterlijk maar een fractie van die dure jongens.
De recenties zijn positief.
En toen een goede kennis zich zeer lovend uit sprak over de hare, ben ik eindelijk overstag gegaan.

Op facebook ben ik lid geworden van airfryerreceptenruil en ook op pinterest is een schat aan informatie te vinden.
Ik ben benieuwd of ik met dit ding weer zin krijg om recepten uit te proberen, of dat ie na een paar keer naast de ijsmaker en de wafelbakker terecht komt.

Schoonmaken met maagtabletjes

Ik las, tussen neus en lippen door, ergens op internet dat iemand de wc schoonmaakte met maagtabletjes.
Omdat ik nog steed ruzie met kalkaanslag in de toiletpot heb en er in de la nog maagtabletjes lagen wilde ik dat wel eens proberen.
Waar wc reinigers, schuursponsjes, antikalkproducten, en chloor niet hielpen, blijkt het oplossen van een simpel maagtabletje veel beter resultaat te boeken.
Ik moest het wel een paar keer doen, maar het knapt er enorm van op.

Gek genoeg kan ik er nu nergens op internet iets over vinden.

Vond wel een berichtje op het blog Huisvlijt met allerlei tips voor het reinigen van zilver.
En een daarvan was heet water met 2 maagtabletjes.
Zou dat ook voor theelepeltjes werken?

Zeep

Al mijn halve leven spaar ik restjes zeep op om er zeepknoedels van te maken.
Maar de laatste tijd willen ze niet meer plakken.
Vermoedelijk is de zeep anders van samenstelling.
Zuinig als ik ben, zocht ik naar een andere oplossing.
En vond het in een uiennetje.
Strak om de restjes gebonden vormt het een mooie strakke bal, waarmee ik weer een hele tijd voort kan.

Kleding repareren loont.

Dit keer eens iets waar ik wel goed in ben, maar niet altijd zin in heb.
En dus vaak pas aan begin als m'n kast verdacht leeg begint te raken.

Want dan wordt het tijd om de verstelmand te gaan legen.
Zo ben ik daar dus vanmiddag maar weer eens dapper aan begonnen.
Knoopjes aanzetten, losgelaten naadjes dichtnaaien, gaatjes dichten en elastieken vastzetten.
Ik word wel eens uitgelachen omdat ik zelfs mijn onderbroeken repareer tot ze niet meer te redden zijn.
Maar als ik alles waar wat aan schort gelijk maar weg zou gooien, zou mijn kast een stuk leger zijn en mijn portemonnee ook.

Beperkt houdbaar

Ik koop meestal de goedkoopste limonadesiroop die ik vinden kan.
( bij voorkeur groen )
Maar voor één keer ging ik voor een luxer smaakje op basis van stevia.
Pas thuis ontdekte ik dat de inhoud na opening maar een maand houdbaar is.
Aangezien ik soms wel een jaar met een fles doe, baalde ik daar flink van.
Ik zag mezelf al de hele dag door limonade drinken, want weggooien is ook zonde.
Maar gisteren kreeg ik een beter idee:

Invriezen.

En de volgende keer gewoon weer mijn vertrouwde goedkope groene limonadesiroop onder uit het schap nemen.

Bakblik schoon maken

Ooit leende ik aan een somalische jongen een springvorm uit.
Het blik was al jaren dof, maar toen ik hem terug kreeg glom hij alsof hij nieuw uit de winkel kwam.
Ik schaamde me zo, dat ik niet durfde te vragen hoe hij dat gedaan had.

Ik bak zelf niet zo vaak, maar heb wel een hele verzameling blikken bakvormen in alle soorten en maten.
Bakvormen zijn over het algemeen niet vaatwasbestendig.
Als ik een bakblik niet direkt schoon maak, krijg je van die lekker harde koekranden.
Ik  zet er dan even een sopje in.
Dan weekt de boel makkelijk los.
Het enige waar ik ruzie mee blijf houden zijn de hoekjes van het cakeblik en de richeltjes van de springvormen.
Met behulp van een aardappelschilmesje kom ik wel wat verder maar het blijft een gedoe.

Siliconenvormen heb ik wel een mee in mijn handen gestaan, maar ik vind dat van die wiebelige dingen.
Mijn oven staat, wegens gebrek aan ruimte in mijn piepkleine keukentje, net als mijn vaatwasser in de schuur.
En ik zie me al met zo'n wiebelige vorm vol deeg daarheen lopen.
Nee dus.