Sinds afgelopen maandag heb ik via de WMO hulp in de huishouding voor 83 minuten per week.
Dat is best even wennen en balans zoeken tussen wat zij doet en wat ik zelf kan.
Ze klaagde erg over de stofzuigermonden en wilde dat ik er een andere bij kocht.
Maar ik wist zeker dat er in de bijkeuken nog twee van haar favoriete type had.
Een mooie gelegenheid om de puinhoop in de bijkeuken eens onder ogen te zien.
Het gaat me allemaal niet zo vlot af, maar door het op te delen in korte stukjes kom je er ook.
Links en achterin is het nu klaar.
De kasten rechts moeten nog.
Maar wat een verschil al.
3 zakken staan klaar om weg te brengen naar de container.
Een rol behang die ik al 15 jaar mee sleep gaat naar de BSO.
Ik vond m'n houten breinaalden, die zijn verhuist naar de hobbykamer.
En ik vond nog vijf rollen cadeaupapier, terwijl ik dacht dat ik niets meer had.
Ik ben nu bezig met het eea uit dozen en tassen uit te zoeken.
Ik heb nog wel eens de gewoonte om losliggende troep bij elkaar te schuiven als er visite verwacht wordt.
Dat verdwijnt dan in de bijkeuken of gangkast of hobbykamer. 🤭🤫🤔
En vervolgens vergeet ik dat dan tot ik m'n kont niet meer keren kan.
En nu door het instorten van m'n gezondheid is het me echt wel boven het hoofd gegroeid.
Dan is het wel fijn om een stok achter de deur te hebben in de vorm van een hhhulp.
Zo kom ik zelf ook weer op gang en kan me wekelijkse behapbare doelen stellen.
Immers nu kan zij de bijkeuken volgende keer stofzuigen.
Ik vond er oa al een zaklantaarn, rekenmachine en oplader tussen.
Ook dingen die naar oud ijzer of klein electrisch afval moeten.
Die hang ik nu even in een zak aan de kapstok, dan kan ik ze tzt wegbrengen als ik dat weer kan.
En gelukkig vond ik ook het mondstuk dat de hhhulp zo graag wilde.
Nog twee dozen te gaan.
Veel steun vind ik bij de facebookgroep:
Daar krijg je bij elke stap zoveel opbouwende reacties dat je er gewoon vrolijk van wordt.
Minimaal zal mijn huis nooit worden, maar de eerste twee zijn ook al fijn.
