dinsdag 13 augustus 2019

Schuifkamers en sokken

In al mijn huizen had ik een schuifkamer.
Zo'n kamer waar je van alles inschuift als je visite verwacht.
Deur dicht en niemand die ziet wat een rommelpot je bent.
En tegen de tijd dat ik er niet meer in kan besteed ik een dagje asn uitzoeken en opbergen.

In mijn nieuwe huis heb ik er drie.
Dat is voor een onhandige huisvrouw niet zo'n goed idee.
Soms kan ik de bijkeuken niet meer door.
En mijn hobbykamer lijkt meer een rommelmarkt.
Die laatste heb ik dan nog een (voor mezelf) redelijk excuus voor.
Hij is kleiner dan de vorige, dus heeft nog niet alles z'n plek gekregen.

Mijn bovenverdieping heeft één enorme kamer en een voorzolder.
Die kamer is bijna 7,5 meter lang en in het midden 4 meter hoog.
Door kasten dwars te zetten splitste ik hem op.
En je raad het al.
Er achter werd het een puinhoop.
Met de hittegolf was het er niet te harden.
Dus het schone wasgoed stapelde zich er op.


Dit is nog maar een deel.
Vanmorgen anderhalf uur aan het vouwen geweest.
En nu kan het weer keurig de kast in.


Dan blijft er nog het fenomeenvan de verdwenen sokken.
Je zou denken dat die met een verhuizing toch weer tevoorschijn zouden komen, maar niets is minder waar.
Ik vond er wel wat terug, maar verrassend genoeg miste de meeste daarvan ook hun maatje.


Ook hier stapelen de enkele stuks alweer op.
Gelukkig kon ik er wel weer een paar herenigen.
Maar waar de andere 21 zijn?

maandag 7 januari 2019

Blij met

Toen ik een half jaar geleden naar de andere kant van het land verhuisde liet ik mijn bejaarde wasmachine en vaatwasser achter.
In mijn nieuwe woonplaats stond al een wasmachine voor me klaar, gekregen van vrienden.
Maar in mijn nieuwe keuken was geen aansluiting voor een vaatwasser.
En in een periode waarin het geld me als zand door de vingers slipte besloot ik dapper om met de hand af te wassen.

Maar wat viel dat tegen.
Na 15 jaar de luxe van een vaatwasser, zat met de hand gewoon niet meer in mijn systeem.
Dus stapelde de vaat zich op in de keuken, vergat ik telkens om op tijd af te wassen en ergerde me steeds meer aan mijn tekortschieten.



Halfverwege oudejaarsavond besloot ik het nieuwe jaar goed te beginnen en mezelf toch weer de luxe van een vaatwasser te gunnen.
En hij staat nu te glimmen in de badkamer, die in mijn seniorenwoning op de begane grond is.
Beetje gekke plek misschien, maar daar was aansluiten een stuk simpeler, en hij staat er niet in de weg.